donderdag 27 juni 2019

Alles heeft een plekje nodig ....



Het was even stilletjes op mijn blog......Bedankt alle lieverds die bezorgd gereageerd hebben, dat doet ons goed.

De Ablatie was voor mij een traumatische ervaring....ik had om een roesje gevraagd en niet gekregen, ik heb 2 1/2 uur gehuild en gebibberd op de operatietafel......ik kreeg een oxazepam...geen effect natuurlijk.  Ik was overstuur en in paniek....

Het was ook even niet niks de laatste maanden.....

Zo kan ik echt niet zonder Nikki.....en ik doe zo mijn best.......




Wat een verlies van mijn zorgenkindje.......ja dat doet zeer....
en als je hooggevoelig bent....moet je elk detail verwerken....en daar moet je tijd voor nemen om het een plekje te geven.....

Mijn heupoperatie en vlak voor ons kampeeruitje van het vorige blogje kreeg ik op de valreep een telefoontje van mijn moeder dat mijn vader is overleden.....
Nu heb ik geen contact meer met hen, maar toch......

Toen kwam de Ablatie.....een traumatische ervaring...

En het is niet dat ik me aanstel want ik vind mezelf een sterke vrouw....maar toen even niet....het was teveel....



En deze kanjer geeft me alles waardoor ik weer goed kan herstellen.....liefde door dik en dun.....

We hebben elkaar extra goed gesteund de laatste maanden , beslissingen genomen , plannen gemaakt......en rust gecreëerd......

We hebben ook samen dan de moeilijke beslissing genomen om geen pupje in huis te nemen.
Hebben er erg goed over nagedacht en vinden hierin een stukje rust, wat we voorlopig even heel erg nodig hebben om alles een plekje te geven.......


Gisteren bij de huisarts geweest, want ik vond een onrustig plekje op mijn lichaam en i.v.m. met mijn huidkanker was ik er niet gerust op. Gelukkig was het geen huidkanker en volgende week weer op controle, dan word mijn hele lichaam weer even gecheckt hierop....

En zo gaan we door.....

Een lieve lieverd verloren..ze was 60 jaar en erg levenslustig. Ik ken haar van ons handwerkclubje hier in het dorp.......een groot gemis.....



De afspraak bij Devon van de Bildste tattoo shop hebben we verzet, ik heb nu bloedverdunners vanwege de Ablatie en dat lijkt me niet zo slim.   Lekker in de herfst krijg ik hem nu....Mooie lelies laat ik zetten en een piepklein stukje over mijn schouder naar mijn hals....klein stukje maar....spannend !!


Deze foto is al even geleden gemaakt......Daisy en ik.....twee handen op 1 buik...mijn allesie....de gezelligheid in huis....lekker rustig.....knap en lief....

Daisy en ik zijn aan het opruimen......
Het hele huisje krijgt een opruimbeurt en dan is mijn plan om alles een goede schoonmaakbeurt te geven en dan ......verven en leuk inrichten.....


Opruimen geeft mij rust en mijn gedachte gaan tijdens het opruimen naar alles wat ik beleef en zo geef ik alles een mooi plekje of ruim het op...goed he?

Het weekend gaan we weer kamperen, dit maal met een tent.
We hebben een opblaasbare tent gekocht ....goede veldbedden en biologisch katoenen slaapzakken....

We kunnen dan met ons drietjes fijne dagtochtjes maken met de Bella en thuis komen bij de tent...we hebben er erg veel zin in....dat gaat ons goed doen....leuke dingen doen zei de dokter...dat vind ik een goed idee......


We gaan weer voorwaarts en ik doe erg mijn best om alles een plekje te geven....

                                                           Geniet ervan , Liefs Marion

16 opmerkingen:

  1. Ach lieverd toch wat een ellende. Ik sta er vooral van te kijken dat je om een roesje had gevraagd en niet gekregen ??? Had je dit van tevoren aangegeven bij de narcotiseur ?
    Ik sta op mijn strepen wat dat betreft. Zo sta ik erop dat een infuus ingebracht wordt op mijn arm en niet in mijn hand (want deze pakken niet in mijn hand en bij herhaalde pogingen doet mijn hand weken zeer). De laatste keer in Maastricht ziekenhuis probeerde ze het toch en nadat het ook de eerste keer gewoon niet ging en ze een 2e poging wilde doen, zei ik: als je hem ook maar nogmaals in mijn hand durf te steken, dan stap ik zo van het bed af en maak ik wel een nieuwe afspraak hahaha ... je snap hem al, ze steken hem in mijn arm ;-)
    Ik hoop dat ik je even aan het lachen heb gebracht met dit verhaaltje.
    Ik wens je sterkte met alles en hoop dat je snel alles een plekje kunt geven, zodat de rust terug komt, want dat is toch het belangrijkste.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat maak je toch veel mee Marion, ik kan je alleen maar veel sterkte en beterschap wensen. Je bent inderdaad een sterke vrouw. Lieve groet van Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ach wat triest als je je zo moet voelen. Ik heb net gelezen wat Ablatie is en ik moet zeggen dat ik dat best eng vind wat je hebt doorstaan. Ik begrijp best dat er dan een hoop naar boven komt tegelijk. Hopelijk was dat maar eenmalig en hoef je dat nooit meer. Neem je rust en laat het bloggen het bloggen maar. Denk nu eerst aan jezelf, de rest komt wel weer. Heel veel sterkte! (Btw ik lees al jaren je blogs)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Soms is alles even teveel, en dan moet je luisteren naar jezelf. En dat doe je goed. Ondanks geen contact met je ouders toch gecondoleerd. En heel veel sterkte met alles wat nog op je pad komt. Verder proberen idd te genieten, al valt dat soms niet mee. Het is uberhaupt best wel een dingetje soms om een groot mens te zijn. Maar ik vind je een kanjer. En grappig je lelieidee voor een tatto....die heb ik nl ook. Moet ooit nog een keer uitgevoerd worden, maar alles op z'n tijd.
    Liefs Liesbeth x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat ben je toch een stoere vrouw. Ik heb veel bewondering voor je. Geniet lekker van jullie vakantie, het lijkt me heerlijk om met tent en Bella op pad te gaan. En we krijgen vast wel een keer te lezen hoe het gegaan is.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat naar om te lezen dat je zo'n ellende moest doorstaan. Wat mij goed en snel had geholpen (verlies van mijn dierbare hond en andere trauma) was de Star of Betlehem van Bach Bloesem Remedy. De gemis was er niet minder om maar de scherpe kanten van de pijn en van de emotionele stress waren verdwenen na een week. Prachtige middel, werkt op zielen niveo. Zelfs wordt het gebruikt ook bij huisdieren door dierencommunikators/gedragdeskundigen. Je kan het Googolen en meer over deze druppels lezen. Ik hoop dat je wat aan hebt. Veel liefs, Kristin

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je hebt n paar nare maanden achter de rug en dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Dit heeft tijd nodig om te herstellen. Lekker rustig alles weer oppakken en bezig zijn samen met Daisy en Pete en dan komt t helemaal goed. Dikke knuf!! ♡♡♡ Antoinette

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ach lieve Marion, ik heb nog zo voor je geduimd op de dag van je behandeling!! En wat een hoop drukte allemaal. Neem je tijd, en geniet van aankomend weekend! Liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja ...je hebt een hoop meegemaakt....jeetje...maar waarom geen roesje ? En waarom heb je er alsnog niet om gevraagd dan ?.....pffff eng hoor zonder.....doe je rustig aan meis.....liefs Ria 💚🍀💚🍀💚

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Niet te geloven wat je allemaal in korte tijd te verwerken kreeg.
    Wat fijn dat je je rots in de branding hebt, waar je samen deze tijd mee kan verwerken.
    En hoe knap zoals je dat weer aanpakt.
    Veel liefs!
    Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Soms vraag je je af waarom moet een mens dit allemaal meemaken? Hoeveel kan je aan?
    Brr zoveel achter mekaar, niet te doen. Maar jullie komen er wel met zijn drietjes. En rommelen in huis kan als therapie werken. Bij mij in ieder geval wel. Ik ben natuurlijk heel nieuwsgierig als je gaat verven enzo..hoe het gaat worden?
    Ook ben ik wel benieuwd naar de opblaastent, dat zal toch ook een avontuur zijn.
    Veel plezier samen, groetjes Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ken het gevoel dat het je allemaal teveel wordt niet meer als logische dat je er dan ff doorheen zit
    Sterkte met verwerken dikke knuff
    groet tineke

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Sterkte ik ken het gevoel, beide poezen in 1 jaar dood hetzelfde jaar mijn schoonmoeder, mijn vader, goede kennis van de flat gesprongen en nog wat andere gebeurtenissen waar ik door moest.
    Heel hectisch was dat jaar.
    Erover praten was een uitlaatklep.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Geef alles ‘n plekje en geniet van jullie uitstapjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik was zo ongerust om jou!! Elke dag kijken of je er weer was en dan het gevoel hebben: Marion zit niet goed! Nu snap ik het. Jeetje wat een enerverende tijd heb je achter de rug met diepte punten. Neem de tijd met hubby en hond aan je zijde en probeer te genieten. Wij wachten wel en verheugen ons op je berichten. groetjes Corry

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Geef het tijd en rust, uiteindelijk krijgt het een plek. Heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie, Liefs Marion