maandag 22 april 2019

Huppatee .......weer in de benen...!!!!



En ja hoor, mijn eigenste ouderwetse wasrek staat !! Pete heeft het in elkaar gezet en ik kon meteen mijn lieve lapjes quilt erop hangen...lekker uitgewassen hangt ze nu te drogen.....wat een genot he?




Kijk hier staat ze.....want tussen twee dijkhuisjes in is waar Jan de wind graag woeit en dus lekker met de was speelt . Het werkt perfect, en Jan de wind strijkt meteen de was glad...daar hou ik van...




Ik hoef ook niet ver met mijn was te lopen, gewoon lekker voor mijn keukenraam. Dan zie ik meteen wanneer de was droog is...

Dit is de eerste was na zo,n 7 weekjes die ik zelf gewassen heb en opgehangen....zo trots op mezelf !!
De draaiduizeligheid en misselijkheid is helemaal weg......Ik heb er een dikke week erg last van gehad en op ene was het weg....heel erg fijn....en ik leef mee met de mensen die dit voor een langere tijd hebben...bah wat akelig...




En in een leuke rieten of gras gevlochten boodschappentas vervoer ik de was van wasmachine naar wasrek...ik hang de tas aan het einden en ik hoef niet elke keer te bukken voor wasgoed...simpel he? en zoooo fijn....


En ondertussen loop ik nog maar met 1 kruk en heel af en toe zonder.....dus.....ik ben weer in de benen...…




Zo mooi blauw...geweldig....Met Bella een ritje maken heb ik nog niet gedaan....maar dat komt wel weer...als mijn benen sterker zijn....

Ik heb een holterkastje gehad voor 24 uur en daar krijg ik morgen de uitslag van bij de Cardioloog....
Hopelijk positief....




Het ziet er niet erg tuinerig uit, maar dat komt allemaal goed...stapje voor stapje.
Ik zou er zo graag een Edible garden van willen maken.....


( klik hier voor sarah met een edible garden filmpje )

Het filmpje en serie is van 2010 echter vind ik het inspirerend en aan inspiratie zit geen tijd aan gebonden volgens mij.

En net zo,n garden als Collin en Alison in England waar wij vorig jaar met vakantie waren...





 Kleine paadjes en heel veel potten en planten en bloemen en groenten, alles door elkaar.
Had ik eerst al mijn groente in de voortuin in bakken ga ik dit nu rondom ons huisje creëren….
Niet teveel bukken zegt de chirurg, maar goed dat we nog 2 van die grote houten groentebakken hebben en de rest bloemen in de grond en groentjes in potten....kom maar op.....

Nee hoor...stapje voor stapje....


De tulpenvelden kan ik zien vanuit onze woonkamer...het is geweldig...spectaculair als je van bloemen houd...zoooo mooi.....
Je ziet hier de kiekendief vliegen, reeen met hun 2 kalfjes , hazen die tikkertje doen.....en alle vogeltjes fluiten er weer op los. Bij de buurman en ons huisje wonen heeeel veel mussen onder de dakpannen en dat gaat erop !!  daar kan ik zo van genieten...

Gisteren lag er een hommel/bumble bee op de weg. Pete heeft hem opgeraapt en samen hebben we het suikerwater gegeven.  En de bumble bee was gered !!! Yeahhh


In de potten voor ons huisje poot ik bollen....heel veel bollen....en dat gaat maar door totdat ons huisje helemaal in de bloemen staat...hihi...mooi he?


En hadden we gisteren met paaszondag een geweldig stel met hun kleine moppentrommel op visite, het was een geweldig leuke middag...we hebben genoten met ons allen, en daar gaat het om in het leven.....mooie momenten beleven....



Mooi he?



Ik kan gelukkig ook weer handwerken, een beetje breien en haken....dat is zo fijn...




Slapen doe ik weer boven, in bed , langs Pete...Gelukkig....Na zoveel weken slapen we weer bij elkaar. Het bed in de woonkamer is weer terug bij de eigenaar...Hartelijk Dank !!!!
Trap lopen doe ik met Pete samen....het is een erg steile trap dus dit doen we saampjes......zoals we bijna alles saampjes doen....

Hij is er voor mij en ik ben er voor hem....en samen wonen we domweg gelukkig aan de dijk !!!



 Ja, je zal er maar wonen he? Nou, ons bevalt het prima. Rust, weidsheid en de zeelucht...
Heerlijk.....We zijn tevreden....houden zo he?


                                                     Geniet ervan, Liefs Marion

maandag 15 april 2019

Een klein roadtripje met Daisy in Bella en herstel ?



OOOhhh wat is dit genieten voor mij, je stopt een tulpenbol in een pot met grond en dan komt er dit uit !!!   Zo mooi he?



En deze zijn weer van een ander soort....i love mijn tulpen en lelies.....
Op de dijk staan dit jaar ook weer rijen en rijen tulpen.....ik kan er zo naar toe lopen...( maar nu nog niet  hihi)




Mijn herstel van de heup gaat geweldig goed....IK HEB GEEN PIJN !!!! wat een geluk....
Wat nu roet in mijn herstel gooit is dat ik vorige week maandagochtend 04.30 uur draaiduizelig was en misselijk en flink moest overgeven, acuut…….bleh wat akelig, het was net of de grond, in dit geval het bed onder mij uit ging....heel erg akelig...
Zo maar uit het niets....zomaar ….
Nu een klein weekje verder ben ik alleen wat draaierig in bed als ik draai op mijn zij. Dat is al heel wat !!

Hierboven foto van een gerookte paling tentje bij het museum  Het Fiskershuske in Moddergat.
Hier hebben we een dikke vette paling voor Pete gekocht ( dik verdient ) en wat gerookte makreel....( goed voor mijn herstel ).



Huisarts geweest en het is  BPPD.  Advies: gewoon je dagelijkse dingen doen en rustig draaien met je hoofd.....( niet handig om draaierig te zijn als je met 2 krukken loopt )…..

Hieronder een stukje geplakt over BPPD...

Benigne paroxismale positiedraaiduizeligheid (of BPPD, ook benigne paroxismale positioneringsduizeligheid of benigne paroxismale vertigo) is een goedaardige (benigne) aandoening die gekenmerkt wordt door acute kortdurende heftige draaiduizeligheid na hoofdbewegingen zoals gaan liggen en weer overeind komen. De duizeligheid gaat soms gepaard met misselijkheid

En zo ging ik weer naar huis.....kotsmisselijk ….

Maar goed, hier kom ik ook wel overheen, niet bij de pakken zitten.....

Hierboven de wasplaats van het museum.


Daisy natuurlijk met ons mee.....wat doet ze het goed ...ons meisje....

Zonder Daisy was mijn hele herstel zo anders geweest.....6 weken lang is ze aan mijn zijde....loop ik naar het toilet , gaat ze mee wacht voor de deur en loopt weer terug met me mee naar de huiskamer....waar ze langs mijn bed ligt op de bank, we houden elkaar dan wel eens vast...pootje en hand.....Pfff …. flieft op mijn meisje....Ik ben nu zover dat ik haar weer kan uitlaten...ik loop nu met 1 kruk ...yeaahhhh
Ik ben in de ochtend wel wat draaierig in bed maar dan sta ik op en dan ebt het wel weg....niet toegeven Mariontje....




Zoals bij jullie wel bekend, ik love laundry…….en vooral zo aan een lijntje heerlijk buiten in de zon en frisse wind...

Gisteren hebben we dus met Bella ( ons busje ) en Daisy een little roadtripje gemaakt. Niet zoals onze goede vrienden Gjalt & Jose die nu in Amerika met een gehuurde camper het land doorkruisen....Geweldig van jullie, zet hem op en haal eruit wat erin zit...geniet !!!
Nee, wij zijn even naar Moddergat gereden, een half uurtje van ons vandaan. Even eruit...kijken hoe het gaat met mij en met Daisy....Nou het ging keigoed....genieten he?




I love die museumhuisjes, dat kleine, dat lage (plafond ) dat kneuterige.....Het simpele.
Deze deur wens ik mij voor ons huisje, dan kan ik zo vanuit de keuken de dijk opkijken en zelfs Goeie roepen als er mensen langskomen, of een gezellig praatje maken....



Geweldig he Daisy ?  Het was museumweekend afgelopen weekend en de entree was gratis....nou mooi meegenomen.




Kijk dan......een bedstee met kelder eronder...net als in ons huisje.....oooohhh wat geniet ik hiervan...





Neeeeee….was aan het rek, geweldig !!   oooohhhh….was alles wat ik kon zeggen...




Je ziet ze wel in elk museumpje met oude huizen ….ik had ze in Enkhuizen ook al gezien....
( Het is zo,n stille wens )




Onderweg...….




Ik kijk hier nog wel erg bleekjes echter ik kan weer een beetje lachen...het komt wel weer allemaal goed !!



Lief he? Daisy on the road….ik heb haar de halsband van Joyce gegeven...staat haar zo mooi...



Spring......Voorjaar....




Dit is lachen he?  koppie op het spoelbakje.....de lieverd....



Rijden we over de Oudebildtdijk weer naar huis en zien dit !!!!!!!




Wat ?    Ja hoor hij heeft er 1 gekocht...de grootste.....
Ik heb de liefste hubbie van de hele wereld !!!
oooohhh mijn eigenste ouderwetste wasrek...…

En morgen ga ik weer naar het ziekenhuis, foto,s maken van de nieuwe heup...en dan naar de Orthopeed, dan zal ik hem eens goed bedanken voor mijn nieuwe heup, en een geweldig mooi litteken. Daar heb ik niets van gevoeld en het is zo mooi genezen, dank je wel lichaam van mij. Dat zoveel heeft moeten doorstaan de laatste tijd.  Als je veel pijn hebt aan een versleten heup ben je eigenlijk niet ziek.  En dan word er in mijn gezonde lichaam gesneden en het word vergiftigd, ( zo zie ik het,) door medicatie.

Na de Orthopeed heb ik een afspraak op Cardiologie. Ik krijg dan een kastje wat ik 24 uur draag die mijn hartslag registreert. Mijn hart wil nog wel eens 175 tot 188 kloppen, en dat is niet goed he? Mijn bloeddruk is perfect, dat dan weer wel. Woensdag mogen we het kastje weer terug brengen en dan de week erop weer naar het ziekenhuis bij de Cardioloog die aan mijn bed in het ziekenhuis stond de 2e dag van de heupoperatie. Het ging toen even niet goed met me.

Wat een herstel he?

Ik blijf positief, ik eet gezond, ( ik wil al die rommel uit mijn lijf , narcose en medicatie ) , veel water en groene thee, ( sencha van lipton ) geen suiker en gluten, ik loop in de buitenlucht en geniet van de kleine dingen ( altijd gedaan ).
Eventjes geen handwerken voor mij, daar word ik dol van .

Pete heeft het maar druk met me, naast zijn baan ( die keigoed bevalt, jippie jayeahhh ) .

Er voor elkaar zijn vinden wij heel normaal echter de zorgen die je over je lief hebt die zijn er . En daar praten we dan over en zo krijgt alles een plekje.

We hebben genoten van onze kleine roadtrip naar Moddergat, en daar gaat het om.
De zwarte stip op het witte vel niet de overhand laten krijgen.....Geniet...

En weer ….lieve bloglezers, Bedankt voor de nog steeds komende kaarten, verrassingen en bloemen...het is overweldigend...

                                                        Geniet ervan , Liefs Marion


 

dinsdag 2 april 2019

Niets is vanzelf sprekend.....

 
Het is vandaag precies 4 weekjes geleden dat ik werd geopereerd. Een totale heupvervanging.
Het gaat goed, ( ik ben geen piepert ) , natuurlijk is er ongemak en oeh en ah echter dat is goed te hebben.
 
 
 
 
Ik heb alweer buiten gezeten met het mooie weertje, lekker op t bankje in de zon.
Vitamientjes opdoen, net als het fruit in de bovenste foto.
Wat doet dat toch goed he?
 
 
Ik word zo goed verzorgt door Hubbie, het is een aardigheid.
Elke dag verse groente en fruit, hij kookt ons elke dag een heerlijke maaltijd.



De foto,s hebben jullie allemaal al eerder gezien, maar toch weer een keertje gebruiken.
Ik zal blij zijn als ik strakjes weer mijn "eigen "huishouden weer op kan pikken.
Is het dan echt een vrouwending?



Dat ik mijn eigen wasje weer mag doen, buiten ophangen en zelf weer kan opvouwen en in de kast leggen....
Wat een verlangens he?  Een teken dat ik echt aan de betere hand ben......ik krijg weer kriebels...




Kriebels om in de tuin te werken ( aangepast weliswaar )  enne verven, enne nieuwe recepten koken  , en naar de kapster gaan hier op de Ouwe Diek, enne boodschappen doen  , enne met Daisy wandelen , enne op het fietsje eieren kopen en naar het handwerkclubje hier in het dorp , enne ons huisje verven en gezellig maken , nieuwe gordijnen naaien voor in de keuken , enne , ………………...rustig aan doen ?




Zo kom je er dus wel achter dat niets maar dan ook niets vanzelfsprekend is...….ik heb de tijd gehad om daarover na te denken . en als je niets kan en alles mag vragen ben je er heel erg bewust van.

De dokter is aan huis geweest en heeft 32 krammen verwijderd, oei oei.....
Mijn wond geneest goed, dank je wel.....

Spieren willen soms nog niet echter daar word aan gewerkt, ik loop nog 2 weken op 2 krukken en dan weer een stapje verder.

En dan...….

Al die lieve kaarten ,  bossen bloemen en cadootjes die ik nog elke week mag ontvangen...…
Wat lief ...attent ….daar word ik blij van....of ik schiet vol van de lieve woorden ….of net dat ene cadootje wat je zo lief is...….

ook dat is niet vanzelfsprekend...…



Ik werk eraan dat ik weer een gezond , levenslustig creatief en blij meisje mag zijn....


                                                                     Geniet ervan , Liefs Marion