Lommel na een Lange reis vanuit Spanje. Ze was op een vrijdagavond om half 9 s ávonds vertrokken vanuit Spanje en kwam s'morgens aan in Lommel waar wij ( pete en ik , nikki en joyce ) vanuit Nederland haar gingen ophalen. Wauw wat een groot windekind was ze, en wat was ze moe, maar niet te moe om ons ( pete en ik ) toch even te laten weten dat ze ons accepteerde als haar gezin, ze speelde met joyce en nikki buiten op het gras, ze rende met elkaar en werden het saampjes eens dat Bregje met ons mee zou komen. Pete en ik vonden haar erg knap en ook nog erg gereserveerd. Maar dat mag bij ons, je mag groeien, net zoals alle greytjes die we tot nu toe hebben gehad. Bregje kreeg een riem om , en liep met me mee, ik was toen ineens hondenmama van 3 greyhounds, GEWELDIG !!!
Bregje liep makkelijk mee aan de riem en met haar nieuwe vriendinnetjes. het ging geweldig, ze sprong zo achterin de auto en ging liggen. Onderweg naar huis keek ik vaak achterom in de auto om te zien hoe onze meisjes het deden, nou, ze lagen alle drie op een rijtje alsof ze al jaren zo met ons meegingen. Daar word je dan wel heel erg warm van hoor. Thuis snuffelen en Bregje ons huisje laten zien, alles aan de riem, dat voelde wat veiliger voor haar. ook kwamen we toen Lilley de poes tegen, even neusje neusje , en dat was het. Zo de riem kon af en Bregje ging in een mandje liggen, ons meisje. Daar heeft ze een week in gelegen voordat ze er zelf uitkwam om te eten. Al die tijd heb ik haar gevoerd in haar mandje, zo'n bang meisje. Maar heel erg langzaam kreeg ze vertrouwen in haar zelf, maar nog niet in ons. Nikki en Joyce hielpen haar enorm daarbij. Het filmpje gaat over haar eerste avond in haar nieuwe thuis. Ze was doodop maar vertrouwde het niet om te gaan rusten, tot op de dag van vandaag vind ik dit .......slik..... Het heeft meer dan een jaar geduurd en nu pas komt Bregje zelf naar ons toe om een knuffel te halen. Tranen in mijn ogen krijg ik daarvan, ze groeit m'n meisje , en dan ben ik zo trots....
Geduld, en nog meer geduld en heel erg veel liefde, zoveel als je kan geven en zoveel als je hebt .........
en dan genieten......
Geniet ervan , Liefs Marion
Beste maatjes !!!
Dat filmpje laat al zien dat lieve Brechtje zo moe was. Wat een prachtige ode aan jullie prachtige windekinderen Marion!
BeantwoordenVerwijderenWat schrijf je dat mooi! Geweldig hoe zo'n relatie zich ontwikkelt.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige windekinderen hebben jullie, en wat fijn dat Brechtje zulke geduldige ouders heeft.
BeantwoordenVerwijderenGeniet van het leven, van elkaar en van de windekinderen (maar dat is jullie wel toevertrouwd als ik zo je blogjes lees)
Groetjes Esmee
Je vraagt je op zo'n moment af wat er allemaal in dat koppie gebeurt he. Het duurde 4 jaar voordat ik onze aangelopen kat mocht aaien. Geduld is een schone zaak :-)
BeantwoordenVerwijderenEen prachtige hond. Fijn dat ze zo'n veilig nest bij jullie heeft gekregen.
BeantwoordenVerwijderenZe heeft een fantastische thuis gevonden bij jullie...
BeantwoordenVerwijderenWat hebben jullie veel bereikt met je liefde en geduld.
BeantwoordenVerwijderenEn dat is het allermooiste om te zien, moeilijk maar mooi.
BeantwoordenVerwijderenIk vang podenco's op en ook dat is zo dankbaar.
Mooi verhaar, en een heerlijk hondenleven.
gr Deb
Ik ken jullie niet maar geniet van dit prachtige verhaal, groet, Nelly
BeantwoordenVerwijderenJe bent een lieverd Marion! Met een heel goed hart!! x Kruimel
BeantwoordenVerwijderenZo mooi om al die tijd al te volgen hoe jullie zoveel bereiken met die lieve honden. Dat verhaal van Brechtje vond ik vorig jaar al aangrijpend en dit filmpje ook weer. Gelukkig gaat het nu zoveel beter met haar.
BeantwoordenVerwijderenMoppie <3
BeantwoordenVerwijderenAch wat mooi. Heel ontroerend. Ik maak het zelf nu mee met onze zwerfkat en heb regelmatig een brok in mijn keel als ik zie hoe moeilijk veel momenten voor hem zijn.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je dit doet voor je honden, ze boffen met je.
O, o, haar hoofd zakte iedere keer weg van vermoeidheid en toch durfde ze niet te gaan slapen. Ik krijg hier tranen van, dat dier.... Ze heeft het gelukkig super goed getroffen met jullie en haar hondenvriendinnen.
BeantwoordenVerwijderenIk sluit me bij bovenstaande aan. Wat een fijn plekje hebben ze bij jullie gevonden.
BeantwoordenVerwijderenWat een goede opname van jullie. Je ziet haar gewoon vechten tegen de slaap/moeheid, zo van: het kan niet, ik moet alert blijven. Wat een schat is ze. Ik heb op internet veel gelezen over mensen/huizen, die honden uit Spanje opvangen. Je zou ze zo allemaal willen helpen en een liefdevol Thuis geven. Nou meid, jullie doen dat goed. Groetjes Wilma
BeantwoordenVerwijderenWat zijn ze toch bijzonder, de greyhounds... ik heb een groot zwak voor ze. Een aangrijpend filmpje! Zelf heb ik ook een Spaanse hond en het is heel speciaal om te zien hoe zich het vertrouwen ontwikkelt. Met een zacht knuffeltje voor de dames!
BeantwoordenVerwijderenWij hebben sinds enkele weken een Podenco geadopteerd. Ze kwam uit het dodingscentrum uit Cuenca(Spanje).Zij had in het begin last van verlatingsangst maar dat is gelukkig al wat minder.We zijn erg blij met haar!Liefs van Lien.
BeantwoordenVerwijderenIn ons park loopt ook een dame met 3 greyhounds uit Spanje. Ik heb echt enorm veel bewondering voor die mensen; je moet het maar kunnen, zulke angstige honden een nieuw leven geven en het vertrouwen geven dat ze jou wél kunnen vertrouwen!
BeantwoordenVerwijderenwhat a cute little doggy :)
BeantwoordenVerwijderenze heeft het maar getroffen bij jullie. x gerlinde